Hep merak etmişimdir,
Neden güleriz ya da
somurturuz?
Bildiğim kadarıyla, doğada
mutsuzluğunu ya da mutluluğunu böylesi anlatabilen başka bir canlı yoktur.
En azından dudakları bir
nedenle yukarı ya da aşağı bükülen canlının ne tür bir duygu içinde olduğunu
bilmemiz zor ve belki de olanaksız olduğu söylenebilir.
Biz insanlar, çoğunluk sevgi
dediğimiz bir duyguyu sahip olduğumuzda ve bunu hissettiren kişiyle
birlikteliğimizde genelde gülümseyen bir yüz ifadesi taşırız.
Sevmediğimiz bir kişi veya
ortam yine yüzümüzden ya da davranışlarımızdaki farklılıklardan anlaşılır
denilebilir.
Gurur duymamamız gereken ve
yine salt türümüzle ilgili ilginç olan bir üçüncü şık ise yüzümüzün ifadesini
ve söylemlerimizi duygularımızdan farklı olarak da değiştirebilme yeteneğine
sahip olmamızdır.
Geçmiş yıllardan kalan resimleri
incelediğimizde onların gri kahveliğinde insanlar sanki normal yaşantılarının
bir anından donmuşçasına bakarlar.
Onlarda, şimdinin renkli resimlerinde
gördüğümüz ağzı kulaklarında mutluluk sergileyen kişiler çok enderdir.
Çağdaş dünyanın fotoğrafçıları
hangi kelimeyi söylersek yüzümüzün mutlu bir ifadeye bürüneceğini söylemeleri ya
da gülmeden çekmeyen fotoğraf makineleri yakın zamanlara ait olan bir
ilginçlik.
Resimlerimiz ise her
birimizin sanki ne denli mutlu olduğunun bir başkasına ispat belgelerine benzer.
Ve bu modern gerçek bana
hüzün veriyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder