En az bildiğimiz şeye en
fazla inanırız.
Acaba çocukluk çağının, çoğu
kişi için mutlu bir dönem olmasının nedeni bu olabilir mi?
İlk dogmalarımız bize yakın
çevremiz tarafından verilir.
Bunların azı deney çoğu öğüt
tarzındadır.
Gençlik çağı sanırım bu nedenle inançlar için en kolay ölünebilen çağdır.
Sonra eğitim!
Para kazanma
için yaptığımızı sanırız ama ne kocaman bir yanılgıdır bu.
Gerçekte bizler toplumun mutluluğu için eğitim görürüz.
Bence en önemli eğitim bundan sonra başlar.
Mutlu
bir yaşam için gereksinimiz olan eğitim!
Ve bunun ne yaşı, ne de zamanı var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder