Düşüncelerimi durdurmak istiyorum

Hayallerimin beni mutlu kıldığını sanırdım, dün geceye kadar…

Dün gece kendimi aldattığımı fark ettim.

Onların hepsi umutlarımı geleceğe yönlendiren kocaman yalanlarımdan başka bir şey değiller.

Ya geleceği düşünüp umut ediyorum ya da geçmişi anımsayıp üzülüyorum.

Umut etmek istemiyorum, çünkü bir kez başladım mı uyuşturucu gibi kendine bağlıyor, onun dışında her şey olanaksızlaşıyor sanki.

Geçmişi de unutmak derinlere gömmem gerek.

Düşüncelerimi nasıl durdurabilirim acaba?

Sanki o durduğunda, beni mutlu kılacak bir varoluş ışıyacak arkasından