Mutluluk vahaları

Akdeniz’in özgün dokusu olan makiliklerini çok severim

Kışın serinliğinde kızıl kahveye çalan bu örtü, havalar ısınmaya başladığında baharın yeşili ve çiçekleriyle bezenir.
Ladenler, defneler ve öbekler halinde yayılan mor çiçekli kekiklerden salt Akdeniz’e özgü acılıkta keskin kokular yükselir.
Ötelerde türkuazdan laciverde renk değiştiren deniz, beyaz bulutların tembelce gezindiği mavi gökyüzünün altında ufka doğru uzanır.
Yazın yakıcı güneşiyle birlikte çekirge ve ağustos böcekleri ortaya çıkar.
Gürültülerine bakarsanız sanki onlar buraların tek sakinidir.
Oysa daha başkaları da vardır makiliklerde, onlardan güçlü ve daha önemli olan.
Ama sessiz oldukları için dikkatimizi çekmeyen.
Tıpkı toplumun kimlikler denizinde, sessiz ve dingin birer mutluluk vahaları gibi duran, kişiliklerini yaratmış insanlar gibi.