Kızım güzeldir, hem de çok güzel....

Doğa yasalarını gerçeklik duygumuzla, evrendeki uyumu ise güzellik duygumuzla kavrarız.
Hoş olan ya da olmayan, güzel ya da çirkini yaratan şeylerin, çoğu kez benim kavrayış eksikliğim ve algılama darlığım olduğunu gördüm. 
Doğa yasalarını kavrayarak, fiziksel güçler üzerinde hakimiyet kurarız. 
Ama ben böylesi bir hakimiyet yerine, gelişmiş bir güzellik duygusuna sahip olmanın mutlu bir yaşam için daha önemli olduğuna inanıyorum.  
İnsanların, dünyaya kendi çıkarlarının penceresinden bakma alışkanlığından kurtulduklarında, her yerde mevcut olan güzelliğe ilişkin doğru bir bakışa sahip olabileceklerine inanıyorum.
Kimileri, ağzından dışarı fırlayan kazma gibi dişiyle dünya güzeli kızımı çirkin bulabilir.
Ama hiç ama hiç öyle gelmiyor bana, tersine bu onun güzelliğini özgünleştiriyor.
Bize hoş gelmeyen çirkin olmak zorunda olmayabilir.
Salt iki kişi arasında yaratılan kimi güzellikler vardır,
keşke tüm evrene böyle bakabilse insan. 
Ancak böylesi bir duygu, dünyayı sevgi ile kavramamızı sağlayacaktır. 

Sonrası coşkudur.
Mutluluktur...